Ang Pag-Labo ng Daanan

Marso 29, 2009. May isang pag-babago sa isang parte ng aking katawan. Hindi ako masaya.

Ngayon-ngayon lamang, pag-labas ko ng kalye para bumili ng ini-utos sa aking bilhin. Hindi ko akalain, pag-tanaw ko sa kalsadang dadaanan ko, malabo-labo na pala ang aking mga mata sa kabila ng pagiging taong-bahay dahil bakasyon ngayon. Sa pagbaba-Blog ko ngayon, malabo na nang kaunti ang nakikita ko sa screen ng CRT-Monitor ng PC, malinaw-linaw at nababasa ko pa rin naman ang mga letra rito, dahil maliwanag ito.

Kapag malayuan, malabo kong naaninag ang tinatahak ng paningin ko, pero kung malapitan, ok naman at normal.

BALAK: Napag-desisyunan ko mag-pagawa ng salamin sa mata sa by next week.

(This entry is just a blurb of my life; just a remark of my life; para maalala ko kung kailan lumabo ang mata ko.)